-
Здараецца, што кніжка ў 140 старонак успрымаецца як нацыянальны эпас. Здараецца, што няхітры расповед пра гісторыю шараговай вясковай глыбінкі робіцца адкрыццём. Усё гэта — пра аповесць Евы Вежнавец “Па што ідзеш, воўча?”, адзін з галоўных твораў сучаснай беларускай літаратуры.
-
Урывак з новага рамана “Гісторыка-культурны бардэль адваката Велікоўскага”. Мінскі студэнт Зянон Паштальенка ўсталёўваецца на размеркаванне ў Пасольства Старажытнай Грэцыі ў Рэспубліцы Беларусь, дзе патрапляе ў вір галавакрутных прыгод і стракатых персанажаў.
-
Пілотная серыя падкасту “Супердудко”. Крытык Наста Грышчук п’е таматны гозэ і ўспамінае юнацтва. Размова пра літаратурную крытыку як мастацтва. І густ як найвышэйшага суддзю.
-
Шлях аналітыка — рушыць у глыбіню тэксту: чытаць патаемнае, прапісваць невідавочнае. Ну і крыху павучаць. Гэтым разам наша аналітычная служба даследуе ценявое жыццё “другасных” жаночых характараў белліту. І выкладае падставовы курс кахання, шчырасці ды незалежнасці.
-
Новы, пакуль не выдадзены, тэкст пісьменніцы — працяг рамана “На заснежаны востраў”. Па вызначэнні самой аўтаркі, гэта расповед “пра сваё купанне ў вадаёмах Мінска і Стакгольма і назіранні за сабой ды іншымі, зробленыя падчас гэтых практык і вакол іх”. Прапануем два фрагменты рамана.
-
У першым выданні падкасту “Адкуль бяруцца кнігі” Таццяна Заміроўская распавядае, як прыдумляе апавяданні ў фонавым рэжыме мозга, калі этычна браць чужую гісторыю і як мігрэнь ды Джон Ленан дапамаглі ёй напісаць раман.
