-
Павел Анціпаў практыкуе літаратурны фрыстайл. Дзе ўсё нібыта пра сябе, а насамрэч пра космас. Ягоныя гарадскія апокрыфы і лірычныя сола на падкручаных нервах не паспяваюць надакучыць, бо аўтар спяшаецца жыць далей — і цягне чытача за сабой. Гэтым разам — у той Мінск, якога больш ужо ніколі не будзе.
-
Беларускасць — не мова, а стан рэчаў. Траўматычная любоў “без особых причин”. Адчайная залежнасць ад прыватных абломаў і здольнасць вырабляць з іх вершы. Беспрытульнасць, што завецца Радзімай. І мы самі — ці то суперзоркі, ці то пацярпелыя. У белліта палынны смак. Пакаштуй.
-
У гэтай генерацыі няшмат герояў. Але да халеры персанажаў. Кожны — асобны раман. Рэп-альбом. Альбо летапіс. Сёння да “Супердудко” завітаў адмысловы госьцік: Усевалад Сцебурака. Шоўмэн, летапісец, (усе)народны паэт.
-
Айчыннае літаратурнае замежжа — асобная тэма. Вальжына Морт, Вольга Гапеева, Таццяна Заміроўская, Алёна Глухава, Саша Філіпенка… Белліт іншай хуткасці і новай якасці. Нашы кніжкі. Нават калі аўтарка прамаўляе па-французску.
-
Той выпадак, калі ў жыцці за мяжой адбудоўваецца прынцыпова іншы смак беларушчыны. Адзін з нешматлікіх галасоў, якія важна чуць.
-
У тэкстах Ганны Севярынец дакладнасць даследчыцы спалучаецца з энергетыкай літаратурнасці ды выкладчыцкай здольнасцю казаць пра няпростае выразна ды ўцямна. Як працуе гэты мікс, ці можна яму навучыцца? Ці варта разменьваць жыцце на словы і як быць калі не пішацца? Лавіце новы падкаст “Адкуль бяруцца кнігі”.
-
Як казаў той Нік Кэйв, “Death Is Not the End”. І гэта не вера ў парадайз. Гэта вера ў чалавечнасць. Бо застаецца памяць. Застаецца свет. Застаецца любоў. Маша Шмель ведае пра гэта, здаецца, амаль усё. І мае талент проста казаць аб істотным.
-
Белліт — адбітак часу. Нават калі летуценна гуляеццца ў ратаванне прынцэс альбо размаўляе з жабкамі. Дзеткі зараз маюць тое, што маюць: дырэктыўна-маралізатарскае чытво, праз плыню якога цудам прабіваюцца годныя кніжкі. Прэмія Цёткі — добрая нагода ўзгадаць пра ўсіх. Аналітычная служба Літрадыё раздае адзнакі.
-
Як драма сыходзіць у прозу? Ці ратуе побытовы будызм? Што робяць разам псіхадэлічная фантастыка і панк-рок? Як аджыгаў Салігорск 1990-х, і ці балюча, калі цябе перакладаюць? Пытаецца Андрэй Дудко. Адкажа Канстанцін Сцешык.
