-
Тэксты незавершанай эпохі нараджаюць незавершаную крытыку. Каб адбыцца ў палемічным шматгалоссі — калі на двух аўтараў пяць канцэптаў і тры пазіцыі. Крытык спрабуе неяк выруліць на ўцямныя высновы, аднак усё адно сыходзіць у чарговы палёт над гняздом чорнай зязюлі. І тут ёсць свая дзіўнаватая прыгажосць: думка часоў аварыйнай міграцыі заклікае да саўдзелу ў паляванні на сэнсы. Яно робіць чытача непераможным шукальнікам невідавочнага. І ўдзячным сааўтарам тэксту,…
